O kadar özledim, o kadar ihtiyacım var ki sana. Yanımda olsan şimdi, saçlarını okşasam, öpsem.. Canım desem sana, sevgilim desem. Tebessüm etsen.. O kadar özledim ki gülüşünü. O kadar özledim ki bakışlarını. Yanında yürümeyi özledim. Seninle vedalaşmayı, o lanet olası duyguyu bile çok özledim.. Sana birşeyler anlatma çabası içinde olmayı özledim. Seni dinlemeyi, beni dinlemeni özledim.O kadar çok şey yaşadım ki seninle. Bana önce kendini, sonra kendimi o kadar çok sevdirdin ki. Çok şey borçluyum sana. Zaman zaman korkuyorum sana olan borçlarımı ödeyememekten.
Bazen bi çaresizlik sarıyor, bi bunaltı sıgınıyor beynime. Sanki tek dayanagı benmişim gibi. Sen olmadan da, çıkmıyor beynimden. Sana çok ihtiyacım var. Ellerini tutmaya, konuşmaya, dertleşmeye, saçlarına dokunmaya çok ihtiyacım var.
Bir anlık değil, ömürlük bir istek bu. Sana hep benimsin derdim. Başından beri bunu derdim. Seni benden bir parça bildim hep. Hepte öyle kaldın zaten. En kötü zamanlarımızda bile. Kan agladıgımda bile. Her geçen gün biraz daha benim oldun. Her geçen gün, biraz daha benim olacaksın. Hiç azalmayacak bendeki benliğin. Hep çoğalacak. Zaten hep öyle olmadı mı ? Her geçen gün daha çok benim olmadın mı ?
Bazı olumsuzluklar var. Ama düşünüyorum, nereden nereye geldik diyorum. Ne senin, ne de benim düşünmeyecegimiz bir "slm" ile başladı herşey. Ve buralara kadar getirdik. Eminim, sonunuda en guzel sekilde getirecegiz.
Çok az kaldı sana kavuşmaya. Yalnızca bir kaç gün kaldı. Beni gördüğünde gözlerime bak, seni ne kadar sevdiğimi, seni ne kadar özlediğimi ne yazılarım anlatabilir, ne de sözlerim. Sadece gözlerim anlatabilir.
Hiç birşey için üzülme canım sevgilim. Sen herşeyin en iyisine layıksın. Ve, herkes hakettiğini alır. Er yada geç. Bunu hiç unutma.
Seni çok seviyorum.
